---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
صفحه اصلی
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

۱۳۹۳/۰۶/۲۶

روزي كه كابل همه خشم بود: گزارشي از مسجد جامع پل خشتي كابل جمعه 18 ميزان 1388

مسجد جامع پل خشتي كابل مملو از نمازگزاراني بود كه از ديرباز آرامش روحاني اين مسجد را غنيمتي براي التيام خستگي‌هاي زندگي روزمره خويش مي‌دانند؛ اما اين هفته عطر صميميت هميشگي اين مسجد از نوع ديگري بود!... انگار كه مسجدالاقصي بدست باد و باران نامة اشك آلودي فرستاده است كه از واژگان آن خون مي‌چكد و بوي كباب تكة تن كودكان غزه را مي‌تراود!...
بلي! در اين روز فضاي مسجد آگنده از درد قلب جهان اسلام، فلسطين و قدس شريف بود! صفوف نمازگزاران آميخته با ياد و خاطره مسجدالاقصا!... همان اقصايي كه تهداب هاي آن ذريعه بيل و كلند صهيونيزم همه روزه تخريب مي‌گردد، همان اقصايي كه نمازگزاران از ورود به
آن منع مي‌شوند، همان اقصايي كه هر لحظه احتمال فرو ريزي سقف آن بالاي نمازگزاران مي‌رود!...
روز جمعه 18 ميزان 1388هـ.ش روز خشم عليه رژيم اسرائيل از سوي رئيس اتحاديه علماي جهان اسلام دوكتور شيخ يوسف القرضاوي اعلان گرديد و اين اقدام عقب آغاز مرحله پيشرفته جنايتكاري رژيم اسرائيل عليه مسجدالاقصا به راه افتاد!
رژيم از چندي بدينسو با منع ورود نمازگزاران به درون مسجد و پيوست سازي صحن مسجدالاقصا به ساحات يهودي بيت المقدس اشغالي و حفاري و كندن كاري هاي زيرساخت هاي مسجدالاقصا، اوج جنايات خويش را به نمايش گذاشت.
اين اقدامات تأثر عميق مسلمين را سبب گرديد و شيخ قرضاوي در همسويي با صدراعظم تركيه فرياد مسجدالاقصا را يكبار ديگر در مجامع جهاني و به ويژه دركشور هاي اسلامي بلند نمودند؛ از جمله اعلان روز جمعه بنام روز جهاني خشم عليه اسرائيل را راه اندازي نمودند و از تمام كشورهاي اسلامي برگزاري اين مناسبت را تقاضا داشتند... كه در اين روز با تأسي از اين فراخوان و با درك وجايب اسلامي شوراي فرهنگي حاميان قدس شريف افغانستان اين موقع را مغتنم شمرده و با همسويي با عالم جيد و دانشمند بزرگوار استاد عنايت الله بليغ خطيب مسجد جامع پل خشتي در اين مسجد يكبار ديگر صداي مظلوميت ملت  فلسطين را بلند نمودند.
آقاي مولوي محمدمختار مفلح رئيس اين شورا كه در اوج احساسات براي مردم سخنراني مي‌نمود مسئوليت كشورهاي اسلامي در قبال مسئله فلسطين را برشمرده و قطعنامه‌ هشت ماده‌يي را به استماع قاطبه هزاران نمازگزار به خوانش گرفت كه همه نمازگزاران بند بند آن را تاييد نموده و انزجار خويش را از جنايات رژيم صهيونيستي ابراز داشتند.
سپس آقاي عنايت الله بليغ به سخنراني مبسوطي پرداخته و از اينكه آقاي مولوي مفلح او را در جريان ابتكار دكتر قرضاوي قرار داده است سپاسگزاري كرده و در سخنراني خود از فرضيت جهاد و مبارزه با رژيم صهيونيزم با قاطعيت سخن رانده و مسئوليت همگاني در اين رابطه را گوشزد ساخت.
اين دو سخنراني كه از سوي هزاران تن نمازگزار با احساسات و سردادن شعارهاي مرگ بر اسرائيل همراهي مي‌شد، در واقع كاري برجسته بود كه از ساير فعاليت ها در اين عرصه تفاوت داشت، اين كار نه موسمي بود و نه وابستگي به يك فصل مشخص!!...
به تحليلي ديگر اين اقدام در واقع مشتي بود به دهن كساني كه اين گونه اقدامات را متأثر از ديدگاه سياسي كشوري خاص مي‌دانند، اينجا آن قماش از مردم! كه از نان و مهماني سفارت هاي كفري و كرنش در برابر دستگاه‌هاي جاسوسي! ابا نمي‌ورزند از همسويي با جهان اسلام در ترس مي‌افتند و يا در واقع اين كار را سبب سرزنش نيز مي‌دانند. به هر حال اين ابراز خشم به نتيجه مطلوب خود آنگونه كه الله(ج) مي‌خواست به ثمر نشست!...

بيانيه رهبر نهضت اسلامي و رئيس شوراي فرهنگي حاميان قدس شريف در مسجد جامع پل خشتي- كابل
در رابطه به جنايات اخير صهيونيست ها در فلسطين
الحمدلله وكفي والصلاة والسلام علي عباده الذين الصطفي!
سبحن الذي اسري بعبده ليلاً من المسجدالحرام الي المسجدالاقصاالذي باركنا حوله
حضار نهايت گرامي!
نمازگزاران مومن!
دقيقاً در همين روز كه ما اينجا نماز مي‌گزاريم برادران ما و شما در سرزمين فلسطين در شهر اسلامي بيت المقدس آمادگي مي‌گيرند تا نماز جمعه را ادا نمايند و دقيقاً مردم انتظار دارند تا در محراب مسجدالاقصاي شريف خطيب مسجدالاقصي خطبه بخواند و آنان بشنوند.
اما در تحت چه شرايط و در چه اوضاع و احوالي؟
در اوضاع و احوالي كه در جاده‌ها و خانه‌ها امنيت نابود گرديده و هر لحظه احتمال ترور و قتل مردم مسلمان فلسطين مي‌رود و در شرايطي كه مرگ بر سر آنها سايه افگنده و در چارسوي شهر و روستا تعداد كودكاني كه پدر و مادر خود را از دست داده اند به طور سرسام آوري رو به افزايش بوده و خانواده ها عزادار است.
برادران ما در قدس زماني به اسقبال نماز جمعه مي‌روند كه در زير سطح و دقيقاً تهداب‌هاي اين مسجد تونلي از سوي رژيم حفر گرديده و هر لحظه احتمال دارد تا ديوارهاي مسجد فرو ريخته و العياذ بالله سقف مسجد برآنان بيفتد!
برادران مومن!
ما براي چه اين جا جمع آمده ايم؟
اگر ما براي اين جمع آمده ايم كه يك فرض عين دين را ادا ‌نماييم و براي اين آمده ايم كه نماز جمعه را به عنوان شعار اسلام ادا ‌نماييم و شما مي‌دانيد نماز جمعه عبادتي است كه الله(ج) و پيامبر او براي مان هدايت فرموده اند پس شما بگوييد كه جلوگيري از افتادن مسجدالاقصي بدست يهود با اداي نماز چه تفاوتي دارد؟
مسجدالاقصي، يك سرزميني نيست كه ريشه در تعصب قوميت و مليت داشته باشد، اين قطعه زمين مبارك ذريعه قرآن براي ما معني پيدا كرده است، اين خاك براي ما از آنجا اهميت پيدا كرده كه پيامبر(ص) با سفر خود به معراج از اين مسجد آغاز كرده است.
اين مسجد يكي از سه محوري است كه كليت تمدن گذشته حال و آينده جهان اسلام به آن وابسته است، امكان ندارد كه مسجدالاقصي العياذ بالله از دست برود و جاي آن معبد مطنون سليمان بنا گردد و وجود يك ونيم هزار ساله اش را ما در تاريخ جستجو كنيم، اين كار اگر ما مسلمان هستيم و قرآن ميان ما حاكم است امكان پذير نيست.
اگر ما پابند به اسلام بوديم -كه الحمدلله هستيم- اين امكان ندارد كه يهود در زير چشم صدها مليون مسلمان دست به چنين جنايتي بزند!
بلي عزيزان!
حفظ و نگهداشت هويت اسلامي قدس شريف نياز به مقاومت دارد، نياز به جهاد دارد، نياز به ايستادگي دارد، ايستادگي با سلاح براي آنكه اين توانايي را دارد، مقاومت با مال براي آنكه اين توانايي را دارد. علما از ديرباز فرضيت اين جهاد را براي ما بيان داشته اند. و هيچ دليلي براي سكوت ما وجود ندارد.
نمازگزاران متدين!
بسياري ها اين پرسش را دارند كه ما چه مي‌توانيم؟ از اينجا افغانستان چه كاري از دست مان برخواهد آمد؟ عزيزان نه اين گونه نيست بلكه از اين كتلة بزرگ با يكبار گفتن مرگ بر اسرائيل جبهه جهاد برضد اسرائيل را بزرگ مي‌سازيم!
با ساختن يك تشكل برضد محور اسرائيل به وظيفه خود درست عمل نموده و اداي دين نماييم، زماني كه اسرائيل از حمايت دورترين كشورهاي غير اسلامي برخوردار مي‌گردد، پس چرا ما اين كار را در راه حق كه حمايت از مسجدالاقصا است نكنيم؟ پس چرا ما مصداق آيه‌هايي نباشيم كه همه ما را به برادري باهم كيشان مان فرا مي‌خواند؟ اينها و صدها نمونه و مثال ديگري داريم.
پس ما با تمجيد از اقدام حضرت شيخ دكتر يوسف قرضاوي كه اين جمعه را جمعه خشم ناميده است ما خشم خويش را از اين رژيم ابراز مي‌داريم.
نهضت اسلامي افغانستان

18/7/1388 كابل - افغانستان