---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
صفحه اصلی
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

۱۳۹۳/۰۷/۰۵

راه حل اسلامی جنگ در افغانستان (آیت الله سید محسن حجت خطیب و امام تکیه خانه چنداول)

ضمن تبریک ایام با سعادت بزرگ منجی عالم بشریت، عقل کل و هادی سبل حضرت ختمی مرتبت حضرت محمد مصطفی (ص) و همچنین ولادت مسعود حضرت امام جعفر الصادق (ع) خدمت همه عزیزان و تشکر از برگزار کنندگان این محفل واین کنفرانس دقایق که وقت اجازه می دهد متصدی اوقات شریف شما می‌شوم و امیدوارم که خدای متعال همه ما را به راه راست هدایت بفرماید و از مسیرهای انحرافی همه ما را دور نگهدارد، از بیانات دانشمندان و علما استفاده کردید، تقریباً همه مطالب گفته شده، آنچه من میخواهم عرض بکنم اینست که اگر ما بخواهیم دنبال راه حل باشیم
اول باید ریشه ها را پیدا کنیم ریشه های فساد و جنگ را چه در افغانستان و چه در فلسطین چه در هر جای دیگر، چون ریشه در آب است، امید ثمری هست، ماممکن است، یک قضیه را به شکل گذرا حل بکنیم و مدتی هم قضیه آرام و ساکت بماند، اما چون ریشه در آب است ثمر میدهد دو باره آن ریشه را که ما فراموش کرده بودیم و زیر خاک پنهان مانده بود دو باره بیرون می آید و باز همان آش و همان کاسه خواهد بود. بنابر این، برای بیان راه های حل جنگ درافغانستان؛ باید ببینیم روی چه حسابی جنگ در افغانستان پیدا شد ریشه های جنگ بر چه اساسی بود؟ یک وقت جنگ ما با روسها بود، جنگ ما با ارتش سرخ بود، جنگ ما با خلق و پرچم بود، ریشه های آن جنگ برای ما و از طرف ما ریشه های دینی بود و ریشه های ایمانی بود که باید بماند و مانده است و خواهد ماند. ما باید طبق وظیفه اسلامی خود دربرابر کفر در برابر شرک و در برابر متجاوز و باید در برابر کسانی که از کفر و شرک حمایت می کنند قد علم بکنیم و بجنگیم این نص صریح قر آن است که میفرماید« لاتتخذوا عدوی و عدوکم اولیاء » دشمنان خدا و نه دشمنان خود تانرا به عنوان دوستان تان انتخاب بکنید به عنوان سرپرست تان انتخاب بکنید. یک وقت فرد دشمن شخص است و یک وقت فرد دشمن اندیشه است، امروز جهان غرب، جهان کفر، جهانی که در برابر اسلام قرار می‌گیرد آنها با شخص من، با شخص شما، با مردم افغانستان، با مردم فلسطین دشمنی ندارند آنها با اندیشه ما دشمنی دارند، با تفکر ما دشمنی دارند با رای ما دشمنی دارند و لذا دشمنان ما هم هستند و دشمنان خدا دشمنان ما هم می شوند، ما اگر آن روز قیام کردیم، اگر ملت ما دست به اسلحه بردند، اگر ملت ما مهاجرت کردند و اگر عده ای ضربه خوردند همه بخاطر دین بود بخاطر که وظیفه الهی و شرعی خود شان را به نحو احسن و به همان اندازه توان و امکان انجام بدهند و بحمدالله انجام دادند و ارتش تا به دندان مسلح سرخ شوروی سابق را به خاک مذلت نشاندند و چون اسلاف شان انگلیسی ها آنان را نیز سر به زیر و سر افگنده آنان را از این مملکت بیرون راندند و افتخاری برای جامعه افغانستان تا روز قیامت آفریدند در این شکی نیست ماباید از آن مرحله تجلیل بکنیم و یاد بکنیم که متأسفانه کمتر یاد می شود گاهی اوقات اشکالات و اعتراضات که برعده ای است کسانی که به عنوان مجاهد یاد می شوند وارد می شود، به همین سبب تجلیل از آن جهاد تحت الشعاع قرار می گیرد. بحث جهاد و مجاهدان راه راستین که در آن جهاد مقدس دست و آستین بالازده و با نداشتن کم ترین امکانات با بزرگترین قدرت دنیا مبارزه کردند، نباید از یاد ما برود باید درکتب تاریخ ودرکتب غیر تاریخ که در افغانستان چاپ و نشر می شود مرتب ومنظم نشر شود. توصیه من این است که همان جهاد به همان تقدسی که داشت در همان سالها که در برابر دشمن تا دندان مسلح همه ملت چه با جان چه با پول چه با مال ایستادند و جنگیدند، نباید فراموش بشود که هدف مقدس بود راه هم مقدس بود، به همان سبب خداوند متعال آنرا به نتیجه رساند چون وقتی انسان قدمش برای خدا باشد خدای متعال اورا راهنمایی میکند «والذین جاهدوا فینا لنهدینهم سبلنا و ان الله لمع المحسنین» نص قرآن است که اگرکسی در راه خدا قدم بردارد خدای متعال میفرماید ما راه های رسیدن بخدا را که پیروزی علیه کفر یکی از راه های رسیدن بخدا است برای او نشان میدهیم و خداوند هم با محسنین و نیکو کاران است.
ریشه اساسی جنگ در افغانستان بعد از ختم اشغال روسها و شکست شوروی سابق دو چیز است که بعنوان علت ومعلول که به عنوان ریشه این دو تا باهم تبلور پیدا کرد یکی سبب دیگری شده است که ریشه چشم طمع دوختن غربیها که خاورمیانه همیشه معبری برای آنها بوده ومحل تحقق امیال و آروزوهای آنها بوده آنها خاورمیانه را بهشتی میدانند وحاضر نیستند از دست بدهند چون در غرب چیزی نیست که از دست بدهند هرچه هست در شرق و در خاورمیانه است از فرهنگ بخواهی، از تمدن بخواهی، از معادن بخواهی، از مردمان سلحشور بخواهی، هرچه بخواهی، اینجا پیدا می شود ولذا، آنان هرگز حاضر نیستند که این منطقه را از دست بدهند و در صدد اند که گاه گاهی در جای جای از این منطقه وسیع از دنیا خرابکاری وفساد بکنند و ریشه دوم خود فروختگان و مزدوران هستند که برای بقای خود شان تسلیم دشمن می شوند و خودشان را به دشمن میفروشند والا دشمن جرأت ندارد کاری بکند:
 دشمن طاووس آمد پر او
ای بسا شهر را بکشته فراو
اگر طاووس آن پر را نمی داشت مردم دنبالش نمی دویدند که بکنند پر اورا، چرا پر مرغ ماکیان را کسی نمی کند، برای که طاووس آن پر زیبا را دارد و چرا مردم علیه دوکاندار کودتا نمی کند؟ که علیه حکومتها کودتا می کنند، برای اینکه حکومت فر دارد و کر دارد، تشکیلات دارد و فر و کر او و پر که طاووس دارد دشمنش می شود و الآن در افغانستان ما قضیه از این مطلب خالی نیست و در فلسطین هم خالی نیست و در کل جهان اسلام هم خالی نیست. متأسفانه دشمن با همان دست های که داخل مردم داشت دستهای که داخل ممالک اسلامی داشت این حکومت اسلامی را از بین برد و ممالک اسلامی را پارچه پارچه کرد مثلا بنی سعود را در سعودی فرمان داد که حجاز را مستقل کنند، یکی را در عراق، یکی را در اردن، یکی را در سوریه، یکی را در کجا، خود آن مسلمانها آمدند به خود شان ضربه زدند حکومت بزرگ اسلامی را از بین بردند وخود شان امضا کردند که اسراییلی ها بیایند در همین منطقه که هستند ساکن شوند، شما مدارک را که منتشر شده و در سایت های اینترنتی هم موجود است، ببینید! انگلیسی ها چطور توانستند صهیونیستها را بیاورند در منطقه فلسطین به نام اسرائیل ساکن بکنند، بروید بگردید هیچ کشوری متجاوزی قبل از گرفتن امضا از دولتی که در آن مملکت مورد تجاوز خودش نشانده به آن مملکت تجاوز نکرد برای که بخواهد یک سرپوش روی عمل شان بگذارد و بگوید که ما دعوت شدیم، مثلا شورویها وقتی وارد افغانستان شدند که ببرک کارمل را آوردند او تقاضاکرد بعد آمدند آمریکائیها وقتی وارد افغانستان شدند که دولت افغانستان از آنان تقاضا کرد در عراق هم وقتی صدام را از بین بردند، بعد آمدند به بهانه اینکه از ما دعوت شده، وارد شدند در منطقه فلسطین هم به عنوان اینکه ما مهمانیم و آمدیم به شما کمک کنیم مهر وامضای ممالک اسلامی که دراطراف فلسطین بود گرفتند آنها دعوت کردند که بله بیایید اشکال ندارد، اینجا بمانید برای ما کار بکنید و زحمت بکشید و فعالیت بکنید آمدند و شدند یک غده سرطانی که تا به امروز جهان اسلام را مبتلا کرده ومسلمانها را گرفتار ساخت، اما متأسفانه امروز هم دشمنان اسلام هنوز هم که هنوز است با همان دستان داخلی خود شان استفاده می کنند الآن حساب بکنید در این افغانستان ما و شما یک عده مسلمانان از فرهنگ غیر اسلامی حمایت میکنند و فرهنگ اسلامی را محکوم ميكنند، چرا مسلمان از فرهنگ غرب باید حمایت کند، بعضی چیز هاست که به نظر ما وشما خیلی کوچک و جزئی می آید ولی این را بدانید که هر کلی از چند تا جزئی درست شده اگر جزئیات نباشد کلیات هم وجود ندارد.
جک استراو وقتی وزیر خارجه انگلیس بود من خودم شنیدم که می گفت: تمام بد بختیهای که در خاور میانه وجود دارد و عامل جنگ در این جا شده ما انگلیسیها ریشه های شان را کاشتیم، مرز بندیهایی مثلاً پاکستان را از افغانستان جدا کردند وقتی کشور ها از هم جدا شدند مثال میگیریم آمدند یک خط دیورند درست کردند که گرفتاری درست کنند. ایران با امارات متحده عربی، وقتی خواستند مستقل کنند آمدند گفتند: این جزایر معلوم نیست که از آن طرف است یا از این طرف، نقاط مورد اختلاف گذاشتند بین افغانستان ایران بین افغانستان کجا، بین سعودی، عراق بین عراق، ایران بین یمن، نمی دانم سعودی بین کجا و کجا، هر جا یک نقاطی را باقی گذاشتند به عنوان نقاط مورد اختلاف مگر آن زمان نمی شد بیایند بگویند آقا حالا که شما این دعوا دارید شما میگوید این صد متر مال من است و ایشان میگوید مال من بگوید 50 متر مال شما و 50 متر مال ایشان، قضیه حل می شد، نکردند، گذاشتند تا بعد اختلاف پیدا شود و بالاخره کشاندند به مرحله اختلافات مذهبی و نژادی و زبانی در حالیکه که همه اینها یک طوری می شود برای ارتقای امت اسلامی مورد استفاده قرار بگیرد.
خوب حالا بیاییم سر اصل مطلب و آن اینکه در کل قضیه، ریشه بحران در افغانستان در دست اجانب است، ما باید به خود بیاییم و این نکته را بدانیم که ما مومنیم و اگر ما فهمیدیم که ما مومنیم ما بزرگیم بالاییم با عظمتیم روحیه داریم وعزیزیم و کسی نمی تواند از ما به نفع خودش کار بکشد «و لاتهنوا ولاتحزنوا و انتم الاعلون ان کنتم مومنین» نه سست بشوید نه غمگین بشوید و انتم الاعلون ان کنتم مومنین اگر مومن بودید اعلون هستید اگر نبودید جزء اسافل حساب می شوید باید مومن باشی تا بروی بالا الاسلام یعلوا ولا یعلی علیه، این شعار ما باید باشد همان شعار وقتی کفار قریش در برابر پیغمبر اسلام آمدند وگفتند اعلی هبل اعلی هبل، پیغمبر آمدند وفرمودند الله اعلی و اجل، این شعار اگر سرمشق ما باشد یقین بکنید که ما به پیروزی می رسیم و بحران هم تمام می شود، مشکلات افغانستان هم حل می شود. اما اگر ما آمدیم هر کس به فکر خودش افتاد تا قدرت وحکومتش از بین نرود، این بحران نه سی سال نه شصت سال بلکه ده ها سال دیگر هم ادامه پیدا خواهد کرد.